Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Πως λειτουργεί αυτο το χρηματοπιστωτικό σύστημα που αφανίζει ολόκληρες οικονομίες


Καλησπέρα αγαπητοί μου αναγνώστες..Σήμερα θέλω να ασχοληθώ ξανά με το ΄΄ελληνικόν ζήτημα΄΄. Όσο περνούν οι μέρες ξεκαθαρίζει η κατάσταση όλο και πιο πολύ. Αρκετός κόσμος όμως δεν μπορεί να κατανοήσει το πώς δουλεύει όλο αυτό το σύστημα που μπορεί να καταστρέψει έναν λαό μέσα σε
μερικές ώρες.Γιαυτό τον λόγο αποφάσισα να γράψω μερικές γραμμές εξηγώντας τo πλαίσιο στο οποίο γράφονται με χρυσά γράμματα οι πιο σπουδαίες σελίδες στην ιστορία του Νεοφιλελευθερισμού.
Αρχικά να πούμε πως ένα κράτος για να  ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της χρονιάς,βγάζει ένα ομόλογο πχ το δεκαετές της Ελλάδος . Έτσι λοιπόν από την διαπραγμάτευση των ομολόγων στις αγορές προκύπτουν τα επιτόκια με τα οποία θα δανειστεί η κάθε χώρα. Γίνεται αντιληπτό ότι εξαρτάται από την προσφορά και την ζήτηση του ομολόγου, κάτι ανάλογο με το  χρηματιστήριο.Εμείς στην Ευρώπη συγκρίνουμε το επιτόκιο μας σε σχέση με την χώρα με την ισχυρότερη  οικονομία στην Ένωση που συνεπώς δανείζεται και με το πιο χαμηλό επιτόκιο μεταξύ των Εταίρων, που είναι η Γερμανία. Η Γερμανία λοιπόν δανείζεται με το χαμηλότερο επιτόκιο στην ζώνη του Ευρώ καθώς το ρίσκο είναι χαμηλό για αυτόν που θα την δανείσει.Η διαφορά αυτή μεταξύ του επιτοκίου των δυο χωρών είναι το  Spread.
Αξιολόγηση
Υπάρχει ένα σύστημα με το οποίο αξιολογούνται οι χώρες αλλά και οι μεγάλες εταιρίες και τράπεζες για το ποια είναι η πιστοληπτική τους ικανότητα. Την ευθύνη αυτήν την έχουν αναλάβει τρεις Οίκοι Αξιολόγησης κυρίως. Οι Οίκοι αυτοί είναι Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch και κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια αγορά πιστοληπτικής αξιολόγησης ελέγχοντας πάνω από το 95% της παγκόσμιας αγοράς. Συνεπώς ανάλογα με το πόσο υψηλό είναι το  rating για μία επιχείρηση ή χώρα τόσο πιο φερέγγυος δανειζόμενος  μπορεί να γίνει άρα τόσο με πιο μικρό επιτόκιο θα δανειστεί. Οι Οίκοι Αξιολόγησης βέβαια παρουσιάζουν κέρδη απίστευτα μεγάλα ποσά. Για παράδειγμα η Moody’s το 2001 είχε έσοδα 800 εκατ. δολάρια, ενώ το 2006 είχαν φθάσει 2,073 δισ. δολάρια.

CDS
Τα CDS(creditdefaultswaps)  είναι ένα σχετικά καινούργιο χρηματοοικονομικό εργαλείο με το οποίο μετριάζεις το ρίσκο σε μία επένδυση σου. Δηλαδή εάν αγοράσει μία Τράπεζα το ελληνικό ομόλογο πάει και το ασφαλίζει σε μια άλλη τράπεζα για να είναι καλυμμένη σε περίπτωση που δεν πάει καλά η επένδυση της. Την αγορά αυτη των CDS την ελέγχουν 3 τράπεζες σε ποσοστό 75%! Η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν.
Από τον παραπάνω μηχανισμό που σας αν έλυσα, καταλαβαίνετε ότι το εάν θα πτωχεύσει μία χώρα εξαρτάται καθαρά από τις Τράπεζες και από κάποιους αμφιβόλου ποιότητας Οίκους Αξιολόγησης οι οποίοι στελεχώνονται από  Golden Boys έχουν στενές σχέσεις με τους συναδέλφους τους των Τραπεζικών κολοσσών.Εάν δηλαδή κάποιοι από τους παραπάνω βγάλουν με σκοπό την κερδοσκοπία κάποια έκθεση κακή για την ελληνική οικονομία,ανεβάζουν τα επιτόκια που πληρώνει ο ελληνικός λαός.Τρώνε με λίγα λόγια τα λεφτά μας μέσω ενός πιο έξυπνου Χρηματιστηρίου.
Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.

Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!

Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα
διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο». Οι Τράπεζες λοιπόν έχουν ανεβάσει το επιτόκιο που θα δανειστεί η Ελλάδα και άρα έχουν δημιουργήσει μία πολύ καλή επένδυση για ους πελάτες τους με το ψέμα της υποτιθέμενης χρεωκοπίας της Ελλάδος.
Σε αυτό το σημείο θα σκεφτείτε καλά όλα αυτά, αλλά εμείς είχαμε ελλείμματα και μεγάλο δημόσιο χρέος, εμείς καταναλώναμε από δάνεια και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε.Η Ιαπωνία που έχει ελλείμματα εδώ και 10 χρόνια κοντά στο 10% και ένα δημόσιο χρέος στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009
και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.Στο συνολικό χρέος(χρέος νοικοκυριών,επιχειρήσεων και κρατών) δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ίσως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ίδιο δηλαδή με της Ελλάδας.Άρα είναι παραμύθια αυτά που παπαγαλίζουν στα MEDIA ότι φταίει ο κακός δημόσιος υπάλληλος που έχει σίγουρη δουλειά,ή αυτός που δεν κόβει μία απόδειξη..Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα,αλλά δεν έχουν να κάνουν με το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος μας.
Χτες οι Οίκοι αξιολόγησης μείωσαν την πιστοληπτική ικανότητα της Ισπανίας κατά μία βαθμίδα και προχτές της Πορτογαλίας κατά 2!Το Spead για την Πορτογαλία έχει ήδη φτάσει σε μεγέθη που όταν βρισκόταν το ελληνικό έκανε ΄θόρυβο΄. Μετά απο εμάς έχουν και άλλοι σειρά. Και εάν η Γερμανία τόσο καιρό έπαιζε με την Ελλάδα γτ την συνέφερε να ρίξει το Ευρώ έναντι του Δολαρίου καθώς έχει πλεονάσματα παραγωγής για να εξάγει, πλέον θα αγκομαχήσει να ξεφύγει από τα δόντια των ΑΓΟΡΩΝ και η ίδια καθώς ο στόχος είναι το Ευρώ και όχι η Ελλάδα. Ε.Ε. και ΗΠΑ πρέπει από κοινού να εξοντώσουν το θηρίο που έθρεψαν και γιγάντωσαν, τον Νεοφιλελευθερισμό.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό άρθρο! Και πως να μη θεωρηθεί προφητικό, αφού πλέον απεδείχθη η αλήθεια του. Αλλά, είμαστε πλέον λαός δίχως αντίδραση. Είμαστε πνευματικά ράκη.
Αντιγράψτε αν θέλετε το post από τον Μικρό Πρίγκηπα για το "Πως δημιουργείται το χρήμα" για να συνδυαστούν οι πληροφορίες. Για να αιτιολογηθεί γιατί χρειάζεται το χρέος και διογκώνεται συνέχεια. (χρειάζεται εννοώ σ' αυτό το φαύλο χρηματοπιστωτικό σύστημα.)