Απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα

Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι,που είναι ένα και μοναδικό στα εκατομμύρια και τα εκατομμύρια των άστρων,αυτό του φτάνει για να ΄ναι ευτυχισμένος όταν τα κοιτάζει.Συλλογιέται: "Το λουλούδι μου,είναι κάπου εκεί.." Μα αν τ'αρνί φάει το λουλούδι,Θα'ναι γιαυτόν σαν να 'σβησαν όλα τ'αστέρια ξαφνικά!

Και δεν είναι σοβαρό αυτό?
Δεν μπόρεσε να πεί τίποτε παραπάνω.Ξέσπασε απότομα σε λυγμούς.Είχε νυχτώσει.Είχα παρατήσει τα εργαλεία μου.Δεν έδινα πια καμία σημασία στο σφυρί μου,στο μπουλόνι,στη δίψα και το θάνατο.Υπήρχε σ'ένα αστέρι,σ'έναν πλανήτη,τη Γη,ένας μικρός πρίγκιπας που είχε ανάγκη από παρηγοριά!Τον πήρα στην αγκαλιά μου.Τον νανούρισα.Του έλεγα:"Το λουλούδι που αγαπάς δεν κινδυνεύει.Θα σχεδιάσω ένα φίμωτρο στο αρνί σου..Θα σχεδιάσω μια πανοπλία για το λουλούδι σου..Θα..."Δεν καλοήξερα πια τι να πω.Ένιωθα πολύ αδέξιος.Δεν ήξερα πως να τον πλησιάσω,πως να αποκαταστήσω μιαν επαφή μαζί του...'Έχει τόσο μυστήριο,των δακρύων ο τόπος...